Wat doe jij als je in je vinger snijdt met een vlijmscherp mes? Ren je naar het medicijnkastje, desinfecteer je de snee en breng je een pleister aan? Of duw je het mes nog wat dieper in de wonde?
Onze fysieke hygiëne
Dit lijkt misschien ’n gekke vraag. En het antwoord is vanzelfsprekend. Zelfs een kleuter van enkele levensjaren oud weet dat de wonde ontsmet en verzorgd dient te worden om snel weer een “gezonde vinger” te hebben. We worden immers van jongs af aan “gedrild” om goed voor ons fysieke lichaam te zorgen. En gelukkig maar. We leren dat we ons best dagelijks douchen en 2x per dag onze tanden moeten poetsen. Maar ook wanneer we ons pijn doen of ons niet best voelen, krijgen we duidelijke instructies over wat ons te doen staat. Een gebroken been? Naar het ziekenhuis! Een stevige griep? Blijf thuis en geef je lichaam rust! Wat betreft onze “fysieke hygiëne” weten we perfect wat ons te doen staat.
Wel, beste lezer, is het volgende je al eens opgevallen? Zo vanzelfsprekend deze zaken zijn voor onze fysieke hygiëne, zo uitzonderlijk zijn ze voor dat vaak onzichtbare en soms zelfs nog taboe-beladen andere luik van onze “gezondheid”. Onze mentale gezondheid.
Onze mentale hygiëne
Als je erover nadenkt is het op dat vlak zelfs heel “normaal” om het mes nog wat dieper in de wond te steken nadat we ons blesseren. Hoe vaak gooien we onszelf niet het ene naar het andere verwijt naar ons eigen hoofd wanneer we “falen”? En hoewel “fysieke hygiëne” een prominente plek heeft in onze opvoeding, worden de tools om om te gaan met falen, afwijzing en eenzaamheid, zaken waarmee we allemaal vroeg of laat toch mee te maken krijgen, ons zelden proactief aangereikt…
Dagelijks nemen we een douche. We spoelen ons lichaam af met water. We zepen het in met ’n lekker geurende douchegel en schrobben alle vuilpartikels van onze huid om daarna in de aan gewasemde badkamerspiegel naar een “gezuiverde versie” van onszelf te kijken. We doen het elke dag zonder nadenken. Maar wanneer was de laatste keer dat jij ’n mental shower nam, lieve lezer? Eentje waarin je alle “vuilpartikels” die rond dwarrelen in je denkwereld de deur wijst. Een soort van grote kuis, maar dan in je mind. Want doe je dat niet… Dan zijn de gevolgen gelijklopend aan wat er gebeurt als je je fysieke hygiëne verwaarloost. Je voelt je niet goed in je vel en je schrikt anderen weg door dat indringend, niet zo lekker geurtje dat aan je hangt. En we weten het allemaal: “smoking kills”. Maar wist je dat mentale blessures dezelfde lichamelijke klachten tot gevolg kunnen hebben als bijvoorbeeld overgewicht, overmatig alcoholgebruik, of een non-actieve levensstijl? Je bloeddruk stijgt erdoor, je cholesterol neemt toe en je levensduur verkort.
Een ander sprekend voorbeeld van ons favoritisme voor ons lichaam boven onze geest is het advies dat we krijgen als we echt “op de sukkel zijn”. Neerslachtige, depressieve gevoelens? Goedbedoeld, maar vaak door onwetendheid, krijgen we dan de raad: “Hé, raap jezelf eens bijeen, wees sterk en zet jezelf er over”. Maar stel je voor dat we de persoon met het gebroken been zouden adviseren om “zich er maar over te zetten”? Moesten we dat doen, dan werden we als “gek” bestempeld. Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik besef dat de logica hier zoek is.
Internationale dag van de mentale gezondheid
Beste lezer, 10 oktober was het de internationale dag van de mentale gezondheid. Hier en daar zag ik enkele nieuwsberichten verschijnen die het thema in de kijker zetten. En ook ik wil mijn steentje bijdragen om dit onderwerp onder de aandacht te brengen. Waarom, vraag je je af, ligt dit onderwerp me zo nauw aan het hart? Omdat ik, vanuit eerste hand, ervaren heb wat ’n niet optimale mentale gezondheid met je kan doen… En waarom het dus noodzakelijk is om ook je mind met aandacht te “verzorgen”, net zoals je dat doet met je lichaam. Maar ook, omdat ik ondertussen besef dat een krachtige, getrainde mindset, net zoals een krachtig getraind lichaam, je welzijn en je geluksgevoel vergroot.
Mijn “mental wellness” traject
Omdat ik overtuigd ben dat er nog werk aan de winkel is om “mentale hygiëne” bespreekbaar te maken, deel ik daarom ook graag het traject dat ik zelf heb afgelegd. Een traject waarin “mentale gezondheid” pas actief mijn aandacht en zorg kreeg de afgelopen 3 jaar.
Mijn fysieke gezondheid, dat was ’n heel ander verhaal. De weldaad van sport en beweging kende ik al vanaf mijn twintigste. En gezonde voeding? Dat kreeg ik thuis met de paplepel mee… Waarvoor ik mijn mama trouwens enorm dankbaar ben. Ik sportte wekelijks en at zo gezond mogelijk. Met de hoogstnodige uitspatting af en toe natuurlijk. Balance is key. 😉 Verder beperkte ik mijn alcoholconsumptie, rookte niet en streefde naar 8 uur slaap per nacht. Ik functioneerde, voelde me over het algemeen redelijk oké en was zeker niet doodongelukkig.
Toch haperde er iets. Ik maakte me met momenten extreem veel zorgen en was letterlijk ’n kei in het bedenken van worst-case scenario’s. Ook twijfelde ik dagelijks aan mezelf, zocht hopeloos naar externe erkenning en durfde mijn eigen, authentieke zelf niet aan de wereld tonen omdat ik zoveel inzat met “wat ik dacht dat anderen van me dachten”.
Mijn initiële “oplossing”? Ik dreef mijn sportfrequentie nog verder op. Ik kende het gelukzalige gevoel na een work-out en dacht dat, als ik dat gevoel nóg vaker kon ervaren, mijn mentale struggles ook wel zouden verdwijnen. Met de quote “Strong body, strong mind” in mijn achterhoofd, hoopte ik, dat als ik in de gym mijn grenzen zou verleggen, ik ook mentaal sterker in mijn schoenen zou staan. En dat dat zelfvertrouwen waar ik zo naar verlangde, zich wel aan me zou openbaren. En ja hoor, tot op zekere hoogte klopte dit ook… Ik werd fysiek sterker, en werd daardoor ook mentaal sterker. Maar, toch niet helemaal. Ik kon nog zoveel zorg dragen voor mijn lichaam, de emotionele rollercoaster die zich soms aandiende, daar kon ik precies niet aan ontsnappen.
Enkel aandacht voor het fysieke bleek dus niet dé oplossing te zijn. Er miste iets. Ik voelde dat ik klaar was voor ’n volgende stap. Maar werken aan je mentale gezondheid, hoe doe je dat?
Ik herinnerde me dat ik bij het sporten altijd ’n enorme motivatie én inspiratie had gehaald uit de trainers die me begeleid hadden. Ook had ik al eerder (tijdens mijn beginjaren bij Gervi) een traject afgelegd waarin ik samen met een loopbaancoach heel wat professionele obstakels getackeld had. Al tijdens dat traject voelde ik, wellicht ook dankzij de goede vertrouwensband met mijn coach toen, de behoefte om aan de slag te gaan met mijn non-professionele “issues”. Maar, het duurde dus nog wat langer, eer ik eindelijk die stap zette.
Zo kwam ik uiteindelijk terecht bij een mental coach wiens naam ik eerder had horen vallen tijdens een keynote op een netwerkevent. Enkele mailtjes gingen heen en weer en de week erop kon ik al bij haar terecht voor een eerste gesprek. Uiteindelijk ben ik een jaar lang maandelijks bij haar geweest. Het heeft voor mij iets in beweging gezet dat ik eerder niet voor mogelijk had gehouden. En het maakte een nieuwsgierigheid naar “persoonlijke ontwikkeling” in me los die me nadien nooit meer heeft losgelaten. De wereld van personal development kende ik wel van ziens en horen, maar ik had nooit eerder de tijd ervoor genomen om er echt in te duiken… En toen ik dat, onder haar begeleiding, beetje bij beetje wel deed, voelde mezelf maand na maand veranderen.
Goed voor mezelf zorgen door mijn fysieke lichaam alles te geven wat het nodig heeft: gezonde voeding, sport op regelmatige basis, voldoende slaap, enz. Het bracht me een heel eind. En ook mijn professionele prestaties vaarden er wel mee. Maar, ik kan je zeggen, beste lezer. Door daarnaast actief aan mijn mentale gezondheid te gaan werken, vond ik ’n hernieuwde energie die me nóg verder bracht. En dat in écht alle domeinen van mijn leven.
P.S.: Gezien ik mijn coaches enorm dankbaar ben voor wat ze voor mij betekend hebben, vermeld ik graag even hun namen.
Personal coaching:
Johan – (destijds nog “The functional barn”) https://www.smp-training.be/
Tom – https://www.bodyreset.be/nl/
Sjoerd – https://darkrowcrossfit.com/
Loopbaanbegeleiding:
Mieke Meynen – https://www.mmtalentcoaching.be/
Mindset:
Lieve Bullens – https://www.lieve-bullens.be/
