Zelfkennis, het begin van alle wijsheid?

Knowing yourself is the beginning of all wisdom… Het is een quote zoals er op Pinterest honderd in een dozijn terug te vinden zijn. Toch was het deze waar mijn aandacht een paar jaar geleden bij bleef hangen. Ik voelde dat er ’n waarheid in school die ik verder wilde verkennen. Want, hoe goed kende ik mezelf eigenlijk? Welke labels had ik, doorheen de jaren, op mezelf geplakt? En wat geloofde ik over mezelf als gevolg van elk van die labels?

Nadat ik mezelf deze vragen gesteld had, begon ik aan een bewustwordingsoefening die maanden zou duren. Een zoektocht naar mezelf. Mijn echte, authentieke zelf. Niet wat anderen, met alle goede bedoelingen van dien, van me verwachtten. Niet wat ikzelf graag zou willen zijn. Want ja, het zijn niet altijd de verwachtingen van anderen waaraan je wilt voldoen, heb ik gemerkt. Het zijn ook vaak de verwachtingen die jijzelf gecreëerd hebt voor jezelf. Hoe je leven er zou moeten uitzien tegen dat je 20, 30, 40, enz. bent. Dus, een zoektocht naar de echte ik, los van labels en verwachtingen. Wie is zij? Wat wilt zij? Wat zou zij doen als echt alles mogelijk is en “mislukken” niet bestaat?

Enkele resultaten van die oefening lees je hieronder. Maar, vooraleer ik verder ga, wil ik ook jou enkele vragen stellen, beste lezer. Want hoe zit het met jou? Kijk jij regelmatig eens in de spiegel, check je de labels die je op jezelf gekleefd hebt en vraag je je kritisch af of ze (nog) waar zijn? En helpen de overtuigingen die er uit voortvloeien, je om je doelen te bereiken? Of houden ze je net klein en zelfs tegen om stappen te zetten richting het leven van je dromen? In dat geval is het misschien tijd om de nagellakremover uit het kastje te nemen en er een paar labels af te weken, nieuwe stickers uit de verpakking te halen en jezelf simpelweg te her-labelen. Ik stel het zo misschien wat simplistisch voor… maar laat dan nu net precies de manier zijn waarop deze zoektocht in z’n werk gaat!

Doorheen dit proces, ben ik tot de vaststelling gekomen dat je realiteit vooral iets is dat je zelf creëert. Terwijl ik opgroeide, heb ik het ene na het andere label op mezelf geplakt. Vaak zonder kritisch nadenken nam ik het label, en de aannames die eruit voortvloeiden, voor waar aan. Zo was het nu eenmaal… Sommige labels hielpen me, maar anderen hielden me net tegen. Ze beperkten me. En ze waren trouwens ook niet altijd waar. Wat wel waar was? Dat eenmaal ik een label op me kleefde, en overtuigd was dat dit label echt bij me hoorde, ik me er volledig naar ging gedragen. En hierdoor ging het label ging nog harder op me kleven. What the mind believes, the body achieves.

Net daarom is het zo belangrijk dat ook jij, beste lezer, je labels af en toe kritisch onder de loep neemt. Laat de negatieve labels los die je niet langer dienen. Of verander de betekenis die je aan een label geeft. Check ook eens wat je gelooft over jezelf als gevolg van elk label. Misschien kunnen de aannames of overtuigingen die je hebt over jezelf ook wel ’n opfrissing gebruiken? En tenslotte, voeg de labels toe, geschreven in dikke stift zelfs, die vandaag nog niet 100% van toepassing zijn op je, maar die je wel op weg helpen om jouw gedroomde realiteit tot leven te laten komen. Nieuwsgierig geworden naar hoe je dit doet? Wel, hier volgt een stukje van mijn eigenste “her-labeling” bij wijze van concreet voorbeeld. Ik hoop dat ze jou kan inspireren om hier ook eens mee aan de slag te gaan!

Labels die hun biezen mochten nemen

Stap 1 in het her-labeling proces: schrappen van alle negatieve labels. Denk aan: lelijk, dik, saai, dom, oninteressant, waardeloos, … Heb jij al eens in de spiegel gekeken en één van deze labels tegen jezelf gezegd? Ik wel. Maakte ik een fout? Dan was ik ’n loser. Woorden die ik tegen een ander nooit zou durven uitspreken, gooide ik zonder probleem wel naar mijn eigen hoofd. En moest ik horen dat iemand die ik graag zie, één van deze woorden genoemd werd, dan zou ik keihard in verdediging gaan en ontsteld zijn. Hoe durven ze?! Maar mezelf beledigen, dat mocht ik om de één of andere gekke reden dan weer wel. Ik die allergisch was aan kritiek, was mijn eigen grootste criticus.

Totdat ik hier dus een switch maakte. Ik werd me bewust van wat ik tegen mezelf zei en riep het een halt toe. Mijn nieuwe mantra werd: “Zeg niet tegen jezelf, wat je niet tegen een kind zou durven zeggen.”. Waarom vraag je je misschien af? Kan zelfkritiek je niet net verder stuwen en motiveren om aan jezelf te werken? Natuurlijk is het ok om af en toe met een ’n kritische blik naar jezelf te kijken. Overdrijf er echter niet mee. In mijn ervaring kan een lief woordje (van jezelf aan jezelf) zoveel meer teweeg brengen.

Labels die ik eindelijk leerde zien voor wat ze echt waren

Stap 2 in het proces: up-date de betekenis die je geeft aan labels. Al als tiener besefte ik dat ik een eerder introvert persoon ben. Op zich niks mis mee toch, zou je denken? Wel, nu als midden-dertiger realiseer ik me dat daar inderdaad niks mis mee is. Maar als tiener, en ja zelfs als twintiger, dacht ik er anders over. Durf gerust zeggen dat ik er niet happy mee was. Voor mij kleefde er zelfs een vieze smaak aan het woord. Ik associeerde “introvert” met adjectieven zoals saai, asociaal, verlegen, stil en woorden zoals volger, muurbloempje, nerd, buitenbeetje, enz. Geen wonder dat ik niet gelukkig werd van het label “introvert”. Toch was het wel degelijk “wat ik was”. Ik hou van rust, heb na een drukke week mijn alleen-tijd nodig om mijn batterijen op te laten en hou van intense 1-op-1 gesprekken met vrienden. Ook professioneel zat het label me in de weg. Want introverten, die waren toch niet commercieel? Laat staan succesvolle managers?

“Succesvolle manager” was dan weer een label dat ik associeerde met “nooit fouten maken”, continu het woord voeren en non-stop leiding geven. Een ander label wat ik hardnekkig van me af probeerde te schudden was “gevoelig”. Wat wie wilde er nu gevoelig zijn? Wat kon je daarmee bereiken? Gevoeligheid zag ik als een teken van zwakte. Net zoals kwetsbaarheid.

Het heeft even geduurd, maar vandaag de dag denk ik er heel anders over. Ik ben overtuigd dat zowel introverten als extraverten waardevol kunnen zijn in het bedrijfsleven, én elke rol kunnen opnemen als ze ervoor willen gaan. Ook mijn gevoeligheid heb ik omarmd. Kwetsbaarheid tonen ben ik zelfs gaan zien als een manier om beter én dieper te connecteren met anderen. En succesvol? De weg naar succes, die ligt bezaaid met fouten… 🙂

Labels voor ’n magnifieke toekomstige “ik”

Stap 3: If you believe it, you’re halfway there… Welke eigenschappen of vaardigheden heb jij nodig om het leven van je dromen te leiden? En waarom wachten om deze labels op je te plakken? Benoem jezelf alvast nu met deze termen. In mijn geval: Ik starte drie weken geleden met boksen, maar ja hoor, ik ben ’n bokser. 🙂 En ik schrijf nu zo’n 25-tal weken deze nieuwsbrief, maar het label “best-seller auteur” plak ik (met blozende wangen haha) ook op mijn voorhoofd. Net zoals “leider”. Al is mijn interpretatie ervan wel gewijzigd. Ik ben overtuigd dat de beste leiders soms ook volgers zijn.

Word je dan al deze zaken door simpelweg het label op je te plakken? Neen, zeker (nog) niet. Maar als je de keuze hebt: jezelf bestempelen met een resem aan negatieve labels (wat we zo gemakkelijk doen), of met een reeks positieve labels (wat al wat moeilijker is)? Dan kies ik resoluut voor het tweede. Nogmaals: What the mind believes, the body achieves. Het werkt in twee richtingen… Echt waar!

Stop jezelf niet in ’n hokje

Tenslotte, deel ik nog een denkfout die ik vaak maakte. Ik dacht dat bepaalde labels nooit samen konden bestaan. Kon ik zachtaardig en toegeeflijk zijn, maar tegelijk ook hard en onverwurwbaar als dat nodig is? Mijn antwoord: 100% JA! Labels hoeven elkaar niet uit te sluiten.

Hieronder deel ik graag een tekstje met jullie dat ik schreef (aan mezelf) om me eraan te herinneren dat ik niet hoef te kiezen. Ik kan alles zijn wat ik wil, en wanneer ik het wil. Het ene sluit het andere nooit uit. Misschien kan het één van jullie ook helpen?

Hé jij,

Jij hoeft niet te kiezen.

Je bent een tomboy én een beauty queen.

Je leest je horoscoop met dezelfde aandacht als De Tijd.

Je smijt je keihard in de crossfit én doet ademhalingsoefeningen in de yoga.

Op je nachtkastje ligt “Think like a monk” langs “Fifty shades of grey”.

De ene dag kijk je naar reality tv, de andere naar een wetenschappelijke documentaire.

Je houdt van minimalisme én van luxe.

Je gaat op vrijdag naar de frituur en op maandag smul je van healthy vegan food.

Je staat op je strepen wanneer je dat nodig vindt én je doet toegevingen wanneer je denkt dat dat vereist is om vooruitgang te boeken.

Je voert het woord in een groep én luistert naar wat anderen te vertellen hebben.

Je haalt alles uit de kast om een project tot een goed einde te brengen, én je neemt tijd voor sport, ontspanning en je gezin.

Je houdt van “concreet en praktisch”, én van “abstract en theoretisch”.

Je deelt je kennis én je leert van de anderen rondom je.

Je bent een volger én een leider.

Je bent zachtaardig en gevoelig én krachtig en sterk.

Je bent een vrouw én je kan je mannetje staan.

Jij bent jij en dat is meer dan ok.

Op de hoogte blijven? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief

Geef een reactie

Blog onderwerpen