Ik nam mijn eerste podcast op…

Het is donderdagavond. Ik heb net de voordeur van onze winkel in Maasmechelen gesloten en ik ben terug gewandeld naar mijn kantoor op de eerste verdieping. Buiten is het al pikdonker. Naast mijn laptop staat een net ingeschonken glas witte, koele wijn. Ik neem een slokje, adem diep in en uit en kuch even zenuwachtig. Ik voel me opgelaten. Binnen 5 minuten start de opname van mijn allereerste podcast.

Ja hoor, lieve lezer, ik ben een podcast gestart. 

De blog die je nu leest, die verschijnt straks al bijna een jaar lang wekelijks. En elke week geniet ik intens van het schrijven. Ja, zelfs al “stromen” de woorden niet, heb ik eigenlijk nog honderd andere dingen te doen en vind ik met moeite tijd. Of vind ik mijn eigen schrijfsels gewoonweg bullshit als ik ze herlees net voor ik ze wil publiceren :-). Ja, zelfs dan, haal ik plezier uit de blog.

Dus, in december 2020 voelde ik, ik wil hier meer mee doen. Maar wat dan precies?

Al meer dan 2 jaar luister ik vaak en graag naar podcasts. Eind vorig jaar was ik zelf voor het eerst te gast in een podcast (die van XKwadraat moet je je het afvragen). Het was een enorm fijne ervaring. Bovendien ben ik iemand die zeer nieuwsgierig is. Ik ga graag in diepte tijdens een gesprek met iemand van wie ik iets kan leren, of wiens verhaal ik interessant vind. Dus, waarom zelf geen podcast starten? Eentje waarin ik zelf de gastvrouw ben, en op regelmatig basis mensen interview die voor mij 100% “The Wellness Lifestyle” belichamen?

Lang twijfelde ik niet. Bij het opschrijven van mijn doelen voor 2021 noteerde ik “een podcast starten”. En de maand januari was nog niet goed gestart, en ik had mijn oor al te luisteren gelegd hier en daar om wat eerste info in te winnen. Laat duidelijk zijn: een expert ben ik allesbehalve. Ken ik iets van opname-apparatuur? Neen. Ken ik iets van audio montage? Neen. Weet ik hoe je best iemand interviewt? Neen. Vind ik dat mijn stem fantastisch klinkt? Neen, al helemaal niet. Haha. Maar slecht klinkt ze dan ook weer niet (vind ik).

Ondanks dit totale gebrek aan ervaring, is het vandaag 14 januari en heeft mijn eerste gast net plaats genomen op de stoel naast me. If you can dream it, you can do it, zeker? 🙂 Dat zullen we zo dadelijk ontdekken… Gisterenavond heb ik met ’n gezonde spanning in mijn buik de intro en de vragen voorbereid. Ik voel, ik wil dit goed doen! Ik wil van deze eerste aflevering iets leuk, interessant, waardevol maken voor de mensen die de tijd nemen om ernaar te luisteren. Dus, begrijp me zeker niet verkeerd. Hoewel ik ’n absolute beginner ben als gastvrouw van een podcast, heb ik me grondig voorbereid en wil ik niets aan het toeval overlaten! Ik voel me nerveus, maar tegelijk energiek. 

Wie mijn eerste gast zou worden, dat wist ik al vanaf het moment waarop ik besliste dat ik dit zou gaan doen. Ik koos voor iemand vertrouwd. Iemand uit mijn eigen gezin. Een keuze waarvan ik oorspronkelijk dacht, aaah, iemand die ik ken, dat zal alles wel wat gemakkelijker maken. Dan heb ik alvast geen stress om deze persoon te ontmoeten. Dan hoef ik me niet af te vragen of ik er wel of niet een goede klik mee ga hebben, enz. Maar, nu ben ik plots niet meer zo zeker of dit wel echt ’n gemakkelijkere “beginner-keuze” is. De vertrouwdheid tussen ons maakt dat ik me als “interviewer” zelf ook enorm betrokken voel in het gesprek. Het gaat niet alleen over de ervaringen van mijn gast, maar ook ’n stukje over die van mezelf.

Mijn gast lacht als hij ziet hoe ik mijn gloednieuwe micro inplug in mijn iPhone. Het is een harig, fluffy geval. De micro, niet de iPhone, welteverstaan. 🙂 We besluiten eerst een testje te doen om te checken of alles wel goed functioneert. Ik doe kort mijn intro waarin ik hem voorstel en hij zegt enkele woorden. Nadien luisteren we samen naar de opname en giechelen alle twee een beetje genegeerd. Ook bij mijn gast voel ik een lichte zenuwachtigheid opzetten. Ook voor hem is het zijn eerste podcast (als gast). Ik besluit dan ook niet meer te wachten en er gewoon voor te gaan. Die sprong in het onbekende te nemen. Ik druk op play… en er is geen weg meer terug. We zijn vertrokken!

Benieuwd hoe het gegaan is? 

Wel, ik zou zeggen, dat mag je van mij zelf uitmaken. 🙂 Onderaan deze blog vind je immers een aantal links naar de allereerste aflevering van mijn podcast van “The Wellness Lifestyle”.

Mijn eerste gast was mijn vader. De persoon die niet enkel aan mijn wieg stond, maar ook aan de wieg van ons bedrijf Gervi zoals dat er de dag van vandaag uitziet. Hij staat daarom niet alleen symbool voor het begin van mijn levensreis, maar ook van mijn “wellness-reis”. Hij was de voorbije 9 jaar dat ik in het bedrijf ben, mijn vaste compagnon, mijn sparring partner én één van mijn mentors binnen Gervi. Ik leerde zoveel van hem. Toch, waren er enkele vragen die ik hem om de één of andere reden nooit eerder stelde. Ik besloot ze hem in deze podcast voor te leggen.

  • Hoe hij destijds bij Gervi terecht gekomen was, dat wist ik natuurlijk al. Maar, ik besloot het interview te starten met deze “gemakkelijkere vraag” om “er in te komen”. 🙂
  • Ik vroeg hem ook naar de uitdagingen die de voorbije 20 jaar op zijn carrière pad waren gekomen
  • En natuurlijk hoe hij die getackeld had
  • Of hij achteraf gezien bepaalde dingen anders had willen doen?
  • Ik vroeg hem naar de tips die hij mij wilde meegeven voor de toekomst in ons bedrijf
  • En hoe dat nu echt aanvoelde voor hem om samen te werken met zijn dochter…
  • Omdat ik mijn vader ook ken als echte levensgenieter én voorbeeld van een uitstekende work-life balance, vroeg ik hem tenslotte wat “the wellness lifestyle” voor hem betekende.

Je vraagt je tenslotte misschien af wat ik zelf vond van de eerste aflevering?

Wel, in het begin van onze gesprek voelde je duidelijk de spanning die in de lucht hing, zowel bij mij als bij mijn gast. Maar toch, heel geleidelijk aan… begonnen we de micro te vergeten. En, ging het zelfs bijna lijken op ’n ontspannen gesprek aan een tafeltje in een gezellig, warm caféetje. Een uitgelaten lach, een spontane opmerking.

Zelf voelde ik me lichtjes euforisch na afloop. Yes, I did it! En dat feit alleen al maakte me blij en gaf me een mega-goed gevoel. Ik moet toegeven, ik was bang om deze eerste opname te doen. Maar, mijn ervaring is dat er maar één manier is om van angst af te geraken. Ze recht in de ogen te kijken.

Enkele dagen na de opname van mijn eerste podcast sprak ik toevallig met iemand die zich maanden had voorbereid op zijn eerste opname. Hij had meerdere test opnames gedaan, verschillende mensen uit zijn omgeving geïnterviewd, en zijn vragenlijst dagen gefinetuned. Ongetwijfeld zal het de kwaliteit van zijn eindresultaat ’n boost hebben gegeven.

Maar, zolang wilde ik niet wachten. Ik wilde “in the field” stappen en zelf ervaren hoe me dit beviel. Learning by doing. En ook: Anything worth doing is worth doing badly the first time. 

Daarmee wil ik zeker niet zeggen dat ik mijn eerste aflevering slecht vind. Tuurlijk hoorde ik nog massa’s verbeter puntjes waarmee ik de volgende episodes aan de slag ga. Maar, ik heb deze eerste aflevering met plezier opgenomen. En ook al ’n paar keer met de nodige hilariteit beluisterd. Iets wat ik in de toekomst ongetwijfeld nog wel eens ga doen. 🙂

De eerste stap is gezet. The only way is forward from here… 🙂

Op de hoogte blijven? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief

6 reacties op “Ik nam mijn eerste podcast op…”

  1. sabine.cretnik schreef:

    Zálige podcast! Zo eerlijk en oprecht. Goed bezig Marjolein!

  2. carvalho-vanhoof schreef:

    Heel vlot, spontaan en jullie hadden volledig mijn aandacht ????

    • Marjolein Nijs schreef:

      Amai, zo fijn om dat te lezen! Bedankt voor de positieve feedback! 🙂

  3. astrid.vanhoof schreef:

    Lekker op de zetel in het winters zonnetje heb ik jouw eerste podcast beluisterd. En ervan genoten. Vader en dochter! Het maakt me blij! Proficiat marjolein! Ps je hebt zeker een aangename stem om naar te luisteren!

Geef een reactie

Blog onderwerpen