Deze twintigste editie van mijn nieuwsbrief schrijf ik vanuit Zuid-Frankrijk. Ik ben de hitte van het middaguur ontvlucht en klap mijn laptop open om deze tekst te schrijven. Een fris glas water, mét ijsblokjes, staat naast me op tafel. Ik ben hier nu al enkele dagen en ben stilletjes aan volledig in vakantiemodus aan het geraken. Uitslapen, rustig ontbijten, en dan het zwembad opzoeken. Dat wordt hier druk bezocht door grote families. Ik zie kleine kindjes die al krijsend van opwinding door hun oudere broers of zusjes in het water gegooid worden. Verliefde paartjes die zich ineen verstrengelen onder water. Pubers die al schreeuwend opgaan in ’n spelletje waterpolo. Omaatjes die voorzichtig via het trapje afdalen in het zwembad en die niet wijken van de rand. Zelf houd ik het meestal op ’n verkoelende plonsje. En om wat tegengewicht te bieden aan het Franse dieet van baguettes, brie en rosé, swing ik af en toe enthousiast mee onder water op de opzwepende beats van het Aquagym uurtje.’n Heerlijk fietstochtje naar de zee volgt na de lunch. Ik sla mijn handdoek uit op het strand, vlei me neer in het warme zand en val in enkele tellen in slaap bij het geluid van de golven. De zilte zeelicht in mijn neus. In de vroege avond arriveer ik “thuis” en spoel de hitte en het zand van me af onder ijskoude douchestralen.
Heb je al een account?
Log dan hier in.