Sometimes you win, sometimes you learn…

Beste lezer,

“Your failures can be your greatest opportunities for growth.”

Deze quote omvat een boodschap die ik vaak zie terugkomen. Niet altijd in deze bewoording, maar in feite komt het altijd wel op het zelfde neer. Momenten die jij als “persoonlijk falen” ervaart, zijn ook de momenten die je de grootste kans op persoonlijke groei bieden. 

Een mooie boodschap toch? 

Ik vind van wel.

Betekent dat dat ik ze ook net zo gemakkelijk vind om effectief toe te passen? 

Neen hoor. :-) 

Ook al begrijp ik verstandelijk de inhoud van de boodschap perfect, toch blijf ik “mislukken” gevoelsmatig echt niet leuk vinden. Meer zelfs, eenmaal ik me bewust word van mijn “fout”, kan ik echt woedend zijn op mezelf en met momenten zelfs de moed verliezen om door te zetten. 

Dit moet toch anders kunnen? 

Ik besloot om eens terug te duiken in mijn verleden. Wat met de momenten van “persoonlijk falen” van pak 10 tot 20 jaar? Hoe kijk er vandaag de dag naar? Vind ik het nog steeds jammer dat het toen zo gelopen is of denk ik er nu anders over?

In deze blog neem ik je daarom even mee naar een gebeurtenis uit mijn leven die ik destijds ervoer als een “gigantisch persoonlijk falen”.. Een voorval van ondertussen al meer dan 10 jaar geleden. Misschien is het op de een of andere manier wel herkenbaar voor jou, lieve lezer… en kan mijn terugblik nu zoveel jaar later je helpen om ook naar jouw “falen” anders te kijken.