Aerial yoga: Zwevend tot rust komen

Beste lezer,

Begin dit jaar maakte ik een lijstje. Een wish list. Wat wil ik allemaal doen dit jaar… Eén van de items op dat lijstje kon ik recent afvinken. 

Sinds ik een aantal jaren geleden, in een film nog wel (!), kennismaakte met aerial yoga, stond deze activiteit bovenaan op mijn wish list.

In de film zag ik de actrice, die een politieagente speelde, na een lange, stresserende werkdag, ondersteboven hangen in een soort van doek. Een groot laken zou je kunnen denken. Meteen stelde ik me voor hoe het zou voelen. Gedragen door het doek. Zwevend boven de grond. Vooral het vooruitzicht van de zalige stretch die mijn rug zou ervaren deed me watertanden. 

Ik doe vaak aan crossfit en voel hier met momenten ook “de gevolgen” van. Hoewel crossfit voor mij een fantastische sport is waaraan ik volledig verslingerd ben, zijn er ook ochtenden dat ik stram en stijf uit bed rol. Dat ik voel dat mijn spieren het niet altijd even leuk vinden, dat tillen en “gooien” met de barbell en de gewichten. 

Op zo’n momenten stelde ik me altijd voor dat ik ondersteboven zou hangen. De zwaartekracht zou zijn werk doen. Maar in de omgekeerde richting dan dat ze dat normaal doet. Mijn wervels zouden “ruimte” krijgen om te ademen en de continue belasting op mijn onderrug zou weggenomen worden. 

Je leest het, lieve lezer, aerial yoga, het sprak tot mijn verbeelding vanaf die allereerste keer dat ik het zag passeren in een film zoveel jaar geleden. 

Zo besloot ik enkele weken geleden om de droom realiteit te laten worden… En zelf eens op onderzoek uit te trekken. Was het echt zo’n zalige sensatie als ik me al jaren voorstelde? Of, wie weet, was het eerder een oncomfortabel getrek en gehijg om me zelfs maar in het doek te hijsen?